سایه‌های نوآر یکی از جدی‌ترین دستاوردهای مطالعات میان‌رشته‌ای در ادبیات سینمایی است. کتابی سرشار از ایده‌های فلسفی و تاریخی که در عین حال مفاهیم تثبیت‌شده درباره فیلم نوآر، این مناقشه‌برانگیزترین مفهوم مطالعات سینمایی، را بی‌رحمانه به چالش می‌کشد. همچنین رد این مفهوم تا دوره پست مدرن و تجلی آن در قاموس نئونوآر را هم دنبال و تحول مضمونی، تاریخی، فرمال و سیاسی این مفهوم در دوره جدید را هم بررسی می‌کند. آن هم از خلال کار فیلم‌سازانی همچون دیوید لینچ. سایه‌های نوآر سرشار از ایده‌‌پردازی‌های فلسفی و انتقادی جذاب است درباره کلاسیک‌هایی همچون لانگ، وایلدر و مملو از تحلیل‌های تاریخی، بدیع و اصیل درباره منتقدانی که درباره این مفهوم نظریه‌پردازی کرده‌اند از دیوید بوردول گرفته تا ریموند دورگنات و کامیاب در پیوند کمیاب و دیریاب نقد و نظریه.