اولین بار که چیز‌هایی در مورد مراقبه شنیدم، هیچ علاقه‌ای به آن پیدا نکردم. حتی کنجکاو هم نشدم. به نظرم اتلاف وقت بود.
تا این‌که این عبارت توجه مرا جلب کرد: «شادی حقیقی در درون نهفته است.» ابتدا این را جمله‌ای موذیانه پنداشتم، چون نمی‌گفت که این «درون» کجاست و یا چطور به آن می‌رسی. با این حال، دروغ هم نمی‌گفت که مرا به صرافت انداخت که شاید مراقبه راهی برای راه یافتن به درون باشد.