اختلالات خلقی یک نفر از هر پنج زن و یک نفر از هر ده مرد را در مقطعی از زندگی گرفتار می‌کنند. دوره‌های افسردگی همراه با تناوب‌هایی از مانیا یا هیپومانیا بیان‌گر حوزه اختلالات دوقطبی هستند. آمار سنتی 1 درصد برای اختلالات دوقطبی در کل جمعیت به طور فزاینده‌ای به چالش کشیده شده و بر اساس شواهد متقاعد‌کننده، این گروه از اختلالات 5 درصد جامعه را گرفتار کرده و تا 50 درصد از کل افسردگی‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. گسترش مرزهای اختلال دوقطبی تا حد زیادی ناشی از درک بهتر زیر نوع دوقطبی 2 (افسردگی به‌علاوه هیپومانیا، نه مانیا) بوده است. شواهد مربوط به اثرات بالینی، درمانی، و اجتماعی چنین گسترش مرزهای اختلالات دوقطبی به طور خلاصه در یک نمودار «انجمن بین‌المللی روان‌پزشکی» آمده‌اند.