کتاب روش‌های پژوهش در تئاتر و اجرا، به کوشش بازکرشا و هلن نیکولسون شامل بخش‌هایی است که به صورت گروهی نوشته شده و هر یک از مذاکره پایدار بین پژوهشگران مختلف در مورد مباحث تحقیق نتیجه می‌شود. پروسه به اشتراک گذاشتن تعهد تحقیق، ایده‌ها، استدلال‌ها، احساس‌ها، علایق شدید و بینش‌هایی را به وجود آورده است که در تمام فصل‌ها موجود هستند. رویکردهای خلاقانه نویسندگان به تمرین‌های تحقیق، چالشی ضمنی را برای دریافت‌های غیرمرسوم ارائه می‌کنند. اصطلاح‌های «روش» و «روش‌شناسی» تلاشی برای گرفتن، رمزی و گروه‌بندی کردن دانش را نشان می‌دهند.
در تمامی فصل‌ها، تمرکز موجود بر تحقیق روی "زنده بودن" رویداد اجرا در مطالعات تئاتر و اجرا، اصطلاحات مباحثه روش‌شناسانه را شکل داده است. این کتاب استفاده ذهنی از روش‌هایی را برقرار می‌نماید که مرزهای بین تمرین خلاقانه و بررسی نقادانه بین معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی را با مشکل مواجه می‌کنند.