کتابی که در دست دارید در واقع دو کتاب کوچک است: آغازی بر فلسفه اتوپیایی: مقدمه‌ای بر کار ارنست بلوخ نوشته جان گرینوی و فلسفه و امید: ارنست بلوخ و کارل لوویت، مفسران مارکس نوشته دیگو فسارو. کتابچه اول همین امسال منتشر شده و می‌کوشد نشان دهد چگونه می‌توان با ارجاع به فیلسوف اتوپیا، انگاره‌های مدفون‌شده گذشته و نیروی فعال نهفته در آن را در تخیلی انضمامی احیا کرد و بدین ترتیب برای به چالش کشیدن دوباره جهان موجود زمینه‌هایی فراهم آورد. بنابراین، متن متنی امیدوار و مبارزه‌جو است. اما متن دوم که چند سالی پیش نوشته شده میان بدبینی کارل لوویت و امیدواری فلسفی بلوخ مقایسه‌ای ترتیب دیده است و می‌کوشد نشان دهد آیا می‌توان فلسفه را با امید همراه کرد یا نه. کنار هم آوردن این دو متن نیز به همین دلیل است. از امید به‌سوی تردید به امید و برعکس. از طرف دیگر این دو جستار تا حد بسیاری زمینه‌های مقدماتی ورود به فلسفه ارنست بلوخ را فراهم می‌آورند و با طرح برخی مفاهیم مرکزی نظریه او می‌کوشند صورت منسجمی به کارهای او ببخشند.