یک قدم در بهشت اولین رمان نویسنده و برنده جایزه ادبی نوولو، مدال طلای مجله فورورد در ادبیات داستانی، و کتاب سال آپالاچی در سال 2002 است. ناشر در یادداشتی که در این کتاب نوشته، گفته است «نویسندگان جنوبی از دریچه مضامینی مانند خانواده، جامعه، سنت، نژاد، طبقه و مذهب، روایت‌هایی را خلق کرده‌اند که فراتر از مرزهای جغرافیایی طنین‌انداز می‌شوند. میراث ماندگار جنوب که در ادبیات آن نشان داده شده است، به ما یادآور قدرت داستان‌سرایی برای گردهم‌آوردن مردم، تقویت درک و اذعان به تنوع تجربیات انسانی است. ادبیات جنوب حفظ نوعی از تاریخ است که دیگر گفته نمی‌شود، خرده‌فرهنگ‌هایی که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. این خرده‌فرهنگ‌ها افسانه آپالاچی و داستان‌هایی است که نسل‌های قبل گفته‌اند. اگر قبول داشته باشیم که قصه‌گویی نوعی جهان‌سازی است، جهان‌هایی که روایت‌های جنوب را به تصویر می‌کشند بسیار شایسته مطالعه هستند. یکی از بهترین نویسندگان جنوبی تاریخ، که به سنت ویلیام فاکنر، فلانری اوکانر و کورمک مک کارتی می‌نویسد و مشخصه آثارش، ژانر ادبیات آپالاچی است؛ ران رَش. اگرچه کتاب حاضر داستانی عجیب درباره قتلی عجیب در شهر کوچک آپالاچی است، با این حال داستان جنایی سنتی نیست! رَش با توصیفات، استعاره‌های بی‌پایان و روایات هوشمندانه‌اش، داستان کهنه‌سرباز محلی را روایت می‌کند که ناگهان ناپدید می‌شود. رَش به جای پیروی از فرمول داستانی حرکت طرح در خطی مستقیم، به‌طور مکرر روایت را تغییر می‌دهد تا به داستان عمق بیشتری ببخشد. نویسنده از طریق صدای کلانتر، شوهر، زن، پسر و معاون کلانتر، زوایای بیشتری از یک معمار ایجاد می‌کند. و این دقیقا همان چیزی است که رَش است؛ معمار ادبی. او به آرامی پایه و اساس داستان را تنظیم می‌کند و سپس به‌تدریج ساختار آن را از طریق دیدگاه‌های تحریک‌آمیز شخصیت‌هایش می‌سازد. در انجام این کار، او به خواننده منظره‌ای پانوراما از مردم شهر و معمای قتلی که حل آن بسیار دشوار شده، ارائه می‌دهد. چیزی که خواننده در نهایت به‌دست می آورد، داستانی بسیار غنی از جزئیات فرهنگی است و با این حس که در طول داستان در جامعه‌ای عجیب‌وغریب بزرگ شده است...»