تری ایگلتون (1943-)، استاد مطالعات فرهنگی، زایش نقد مدرن را در نظام‌های خودکامه می‌جوید. به باور وی، پیکار علیه خودکامگان ازسوی طبقه بورژوازی اروپا، فضای گفتمانی متفاوتی خلق می‌کند. فضایی که داوری عقلانی وسنجش روشن‌گرانه را در مصاف با احکام مستبدین قرار می‌دهد و به برآشفتن توزین مصادر قدرت، به طور اخص در انگلستان، می‌انجامد. از شاخص‌های بنیادین جامعه بورژوازی اولیه، ظهور «طبقه کتاب‌خوان» است که در آن داوری‌های سیاسی،اخلاقی، و ادبی زیر لوای حکم خرد گرد هم می‌آیند.
همچون هر اندیشمند دیگری، در این تتبع، ایگلتون با مفاهیم خاصی کار می‌کند. بنیادی‌ترین مفهومی که وی زیربنای مطالعه‌ی خویش قرار می‌دهد مفهوم «گستره همگانی» است؛ این مفهوم نخست توسط یورگن هابرماس، فیلسوف آلمانی (1929)، در کتاب خود با عنوان «تطور ساختاری گستره همگانی» که در سال 1962 به چاپ رسید به کار گرفته شده است.