وارتان بالیان همه آن شب چشم بر هم نگذاشت. نزدیک ساعت پنج از بستر برخاست، نمی‌خواست «مارو« همسرش را بیدار کند. با شتاب رختی به تن کرد و به کتاب‌خانه‌اش رفت.
روز پیش جارچیان، همگان را آگاه کردند که فرمان تبعید ارمنیان سیواس صادر شده است. وارتان که مدیر درمانگاه نظامی پیرامون شهر بود، این فرمان را نشنیده بود و شبانگاهان که به خانه باز می‌گشت در گوشه و کنار خیابان‌ها آگهی‌های آن را دیده بود که بر دیوارها چسبانده شده بود. تاریخ تبعید، آشکار نبود، تنها با همه ارمنیان اخطار شده بود که آماده رفتن باشند و منتظر بمانند. در این میان آن‌ها نباید کار می‌کردند یا اموال خود را به فروش می‌رساندند...