انسان موجودی است اجتماعی و هرگز نمی‌تواند خود را به طور کامل از اطرافیانش جدا بداند. پس عبارتی چون زندگی خصوصی نیز تا حد بسیار زیادی در ارتباط با سایرین معنا پیدا می‌کند. هر کس می‌تواند در چهارچوب ملاک‌های تربیتی و اعتقادی‌اش تصمیم بگیرد، اما در هر تصمیمی- هر چند شخصی و خصوصی- قطعا بر طیف مشخصی از اطرافیانش موثر خواهد بود. در نمایش‌نامه زندگی‌های خصوصی، آماندا و الیوت با تصمیم‌های آنی و گاه متناقض در زندگی شخصی‌شان بر احساسات و روابط‌شان با دیگران تاثیر قابل توجهی می گذارند. آیا می‌توان با استناد به خصوصی بودن زندگی، منکر ارتباط تنگاتنگ فرد با جامعه شد؟