چهاردهمین فیلم بلند فرانسوا تروفو (1984 -1932)، پس از سه فیلم موفق (از چهارصدضربه تا ژول و ژیم) و موفقیت‌های گاه نسبی و گاه یک‌درمیان (از پوست لطیف تا روز به‌جای شب)، برای ثبت تصویر غوطه‌ور عاشقی شیدا در گرداب احساسات، به دامان زندگی‌نامه‌ای واقعی پناه می‌برد و داستان عشق یک‌سره و منحصر‌به فرد دختر و ویکتورهوگو را با لحنی محزون و خویشتن‌دار روایت می‌کند.