در کتاب غرقگی، خلاصه نتایج چند دهه پژوهش درباره جنبه‌های مثبت تجربه بشر - خشنودی، خلاقیت، یا فرایند درگیری کامل با زندگی که من آن را غرقگی نامیده‌ام برای عموم خوانندگان (نه تنها متخصصان) آورده شده است. انجام دادن چنین کاری تا حدی خطرناک است، زیرا فاصله گرفتن از قیود نوشتن مطلب به شکل علمی، ممکن است موجب کم شدن دقت یا علاقه مفرط نویسنده به موضوع شود.
با این حال، کتابی که پیش رو دارید، کتاب عامه‌پسندی، که درباره شادکامی راهکارهای ساده و عملی ارائه می‌دهد، نیست. انجام دادن چنین کاری ناممکن است، زیرا زندگی شاد چیزی است که منحصرا به دست هر فرد خلق می‌شود و نمی‌توان آن را از روی دستورالعمل دیگران کپی کرد.
بنابراین، کتاب غرقگی به جای پرداختن به دستورالعمل شادکامی، به بیان اصول کلی‌ای می‌پردازد که با به کار بردن آن‌ها می‌توان زندگی‌های کسالت‌بار و بی‌معنی را به زندگی‌هایی پر از شادمانی تبدیل کرد، به علاوه مثال‌هایی از افرادی که از این اصول استفاده کرده‌اند، نیز در کتاب آورده شده است. قول نمی‌دهم که در صفحات این کتاب میانبرهای آسانی بیان شده باشد. اما برای افراد علاقه‌مند به موضوع اطلاعات کافی، که بر مبنای آن بتوانند از این نظریه به شکلی کاربردی استفاده کنند، وجود دارد.
-----
غرقگی، اثری مهم در میان کتاب‌های کلاسیک روانشناسی است. این کتاب در سال 1990 توسط یکی از بنیان‌گذاران روانشناسی مثبت به نام میهای چیکسنتمیهای منتشر شد. این کتاب حاصل چندین دهه مطالعات و بررسی های اوست. کتاب غرقگی در پاسخ یک سوال مهم نوشته شده است. چه زمانی واقعا در حال انجام کار درست و پیشرفت هستیم؟
ما اغلب شیفته‌ی شادی و آرامش هستیم. آرامش برای بسیاری از ما به معنای فراغت از دغدغه‌ی کار واستراحت در کنار دریا یا چادرزدن در یک جنگل زیباست. اما در حالی که ما دوران بی کاری را به‌عنوان ایده آل خود پیشبینی می‌کنیم، از این حقیقت غافل هستیم که ما اغلب در کار پیشبینی بسیار پراشتباه عمل می‌کنیم.
آنچه چیکسنتمیهای و همکارانش یافتند این بود که بهترین لحظات زندگی معمولا هنگامی تجربه می‌شوند که ما در حال انجام یک کار بسیار سخت و فشرده هستیم. تفاوتی ندارد که این دشواری فیزیکی باشد یا ذهنی. زمانی رضایت را تجربه خواهیم کرد که حداعلای توان خود را به کار گرفته باشیم. این حالت را هنگامی تجربه می‌کنیم که درگیر یک فعالیت چالشی شده‌ایم و ذهن در حالتی جادویی قرار گرفته است. در این حالت، تمام انرژی ذهن به صورت بهینه صرف حل‌کردن چالش پیش آمده می‌گردد. شما هیچ نیرویی برای اتلاف کردن در کاری دیگر نخواهید داشت. میهای چیکسنتمیهای این حالت را غرقگی می‌نامد. غرقگی وضعیتی است که چنان درگیر فعالیتی هستیم که چیزهای دیگر همگی اهمیت خود را از دست می‌دهند. خود این تجربه گاه چنان لذت‌بخش است که بسیاری برای تجربه آن هزینه زیادی پرداخت می کنند. افرادی که به ورزش های بسیار سخت وچالش‌های فکری سنگین علاقه دارند از این دسته هستند.
اما سوال اصلی اینجاست که چگونه می‌توانیم این وضعیت شگفت‌انگیز را ایجاد کنیم؟ راه حل این مسئله، تمرکز کامل است. البته گفتنش آسان‌تر از انجام دادنش است. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که همه چیز انگار طوری طراحی شده که حواس ما را پرت کند. شکل و محتوای زندگی ما بستگی به این دارد که تا چه حد می توانیم توجه و تمرکز خود را متوجه موضوعی کنیم. توجه، مهم‌ترین ابزار ما برای بهبود کیفیت است. این است راز موفقیت غرقگی.