بهشت از زبان دانشآموزی چهارده ساله روایت میشود که به دلیل تنبلی چشم مورد شکنجههای بیرحمانه قرار میگیرد. این پسر تصمیم میگیرد بهجای مقاومت، این رنجها را تحمل کند. تنها کسی که او را درک میکند، دختری از همکلاسیهایش است که از طرف شکنجهگران با رفتار مشابهی روبهرو میشود. بهشت گواهی خیره کنندهای بر استعداد ادبی کاواکامی است. کوچکترین تردیدی وجود ندارد که این امر شهرت او را به عنوان یکی از مهمترین نویسندگان جوان امروزی که برای گسترش مرزهای ادبیات معاصر ژاپن تلاش میکنند، تقویت کرده است.