«شهر موسیقیدان‌های سفید» (شهر نوازندگان سفید) یک رمان نخبه‌گراست. موضوع اصلی آن هنر و درون‌مایه اصلی‌اش ارزش هنر و تلاش برای حفظ آثار هنری است. ساختار غیرخطی این رمان کمک زیادی به کشش و جذابیت داستان می‌گند. نثر کتاب آن‌قدر شیوا و روان است که گاهی به شعر می‌ماند. بختیار علی در قالبی کاملا متفاوت، تقابل زیبایی و مرگ، فجایع جنگ و تبعات اجتماعی آن را به تصویر می‌کشد. «شهر موسیقیدان‌های سفید» نخستین بار در بهار 1389 با ترجمه خوب رضا کریم‌مجاور توسط انتشارات مروارید به چاپ رسید. این مترجم که ساکن بوکان است، بی‌شک با نثر روان و کم‌نقص خود نقش به سزایی در گیرایی این اثر ایفا کرده است. گرچه در آینده «شهر موسیقیدان‌های سفید» با مفاهیم انسانی و نگاه عرفانی‌اش شناخته خواهد شد، اما بی‌شک نثر زیبای آن به تنهایی این توان را دارد تا این کتاب را به اثری درخور توجه تبدیل کند.