«چکیده روانکاوی» از جمله متاخرترین آثار فروید است و همانگونه که از نامش پیداست متنی است در جهت بیان کلی یافته‌های روانکاوی؛ از این‌رو سبک وسیاق فروید در این متن تا اندازه‌ای متفاوت از دیگر آثار اوست. در اینجا ما شاهد کلام مباحثه‌ای فروید نیستیم، بلکه وی در این متن کوشیده است تا اساسی‌ترین نکات مدنظرش را به شکلی فشرده بیان کند. فروید در این اثر شرحی نهایی از مهمترین یافته‌های نظری و بالینی خود ارائه می‌دهد که با وجود چکیده بودنش هرگز تقلیل‌گرایانه نیست، بلکه همچون دیگر آثار او واجد نکاتی بدیع و ارزشمند است.