این رویکرد یک الگوی اجتماعی-سازنده‌گرا است. یعنی تحت تاثیر تئوری لو ویگوتسکی است که بیان می‌کند کودکان[و بزرگسالان] از طریق روابطی که با دیگران ایجاد می‌کنند، فرضیه‌ها و دانش خود را همراه هم می‌سازند. این رویکرد همچنین براساس تئوری‌های افرادی مانند ژان پیاژه، هوارد گاردنر و جروم برونر است. رجیو تصویری از کودک به عنوان یک شخصیت قدرتمند و توانا در یادگیری خود و از همه مهم‌تر، به عنوان فردی صاحب حقوق، ارائه می‌کند. در رجیو، هنر نقش اصلی را در یادگیری بازی می‌کند و در آن یک رابطه یادگیری متقابل بی‌نظیر بین معلم و کودک وجود دارد.