یوزف روت، خبرنگار و رمان‌نویس اتریشی، را می‌توان از مرثیه‌سرایان توانمند فرهنگ غنی و چندوجهی اروپای مرکزی دانست که در روزهای پایانی پادشاهی اتریش‌مجارستان در اوج شکوفایی بود. روت، که در دانشگاه وین فلسفه و ادبیات آلمانی می‌خواند با آغاز جنگ جهانی اول تحصیل را رها کرد و به نیروهای داوطلب ارتش اتریش‌مجارستان در جبهه شرق پیوست. این تجربه در کنار سقوط پادشاهی اتریش‌مجارستان در سال 1918اثری عمیق و بلندمدت بر او داشت. خودش می‌گوید: «پررنگ‌ترین تجربه‌های عمرم جنگ بود و نابودی سرزمین پدری‌ام؛ تنها جایی که چنین حسی به من داده بود، پادشاهی دوگانه اتریش‌مجارستان.»
او، که به انتقادات بی‌پرده از هیتلر و نظامی‌گری شهرت داشت، به‌ناچار به پاریس نقل مکان کرد و تا پایان عمر همان‌جا ماند. «شهرهای سفید» مجموعه‌ای است از جستارهای سفرنامه‌مانند درباره چند شهر پرقدمت جنوب فرانسه که نویسنده در سال‌های اقامتش در این کشور از 1925 تا 1939 به رشته تحریر درآورده است. این کتاب، در عین اینکه مرثیه‌ای است برای اروپای گم‌گشته روت، روایت خوش‌خوان و روشنگر نویسنده و خبرنگاری است که تیزبینانه و موشکافانه به تماشای پیرامونش می‌نشیند. منتقد ایندیپندنت درباره او می‌نویسد: «روت مشاهده‌گری قهار و شاعرمسلکی بدبین بود. خواندن آثارش این فرصت مغتنم را برای ما فراهم می‌آورد تا تاریخ را از چشمان هنرمندی توانا ببینیم که به پویا بودن روند آن باور دارد.»