احتمالا واژه «روانشناسی مثبت» را در رادیو، تلویزیون شنیده یا حتی در مجله‌های مد نیز زیاد خوانده‌اید. اما به واقع روانشناسی مثبت چیست؟ نشانه چه چیزی است؟
روانشناسی مثبت، علم جنبه‌های مثبت زندگی انسان، مانند شادکامی، بهزیستی و شکوفایی است. می‌توان آن را به نقل از مبتکر این واژه یعنی مارتین سلیگمن این‌گونه خلاصه کرد «روانشناسی مثبت» مطالعه علمی عملکرد آرمانی انسان است که هدف آن کشف و ترویج عواملی است که رشد و شکوفایی افراد و جوامع را امکان‌پذیر می‌کند.
روانشناسی مثبت در اغلب موارد، به جای تاکید بر کاستی‌های افراد به توانمندی‌های بالقوه آنان تأکید می‌کند. هدف آن حل مشکلات نیست بلکه تمرکز آن بررسی پدیده‌هایی است که موجب می‌شوند زندگی ارزش زندگی کردن را داشته باشد.
بر اساس دیدگاه سلیگمن، روانشناسی مثبت بر سه اصل عمده تاکید می‌ورزد:
هیجان‌ها و عواطف مثبت، صفات مثبت فردی و نهادهای مثبت.
عواطف و هیجان‌های مثبت مستلزم رضایت از گذشته، شادکامی در زمان حال و امید به آینده است.
صفات فردی، دربرگیرنده مطالعه نیرومندی‌ها و فضیلت‌ها مانند قابلیت عشق ورزیدن و کار کردن، شهامت، خلاقیت، کنجکاوی، خویشتن‌داری و خرد است.
نهادهای مثبت شامل عدالت، مسئولیت، شهروندی، فرزندپروری، اخلاق حرفه‌ای، رهبری، کار گروهی، داشتن هدف و تاب‌آوری است.
کتاب «روانشناسی مثبت در یک نگاه» مقدمه خوبی از روانشناسی مثبت است که خواندن آن برای تمامی کسانی که در کار تعلیم و تربیت و خدمات سلامت اشتغال دارند، ضرورت اساسی دارد.