دیوید بروکز در کتاب درخشان «در مسیر شخصیت» به زیباترین شیوه می‌گوید که شخصیت ناب انسانی چگونه «در جریان زندگی» و البته با تکاپوی آگاهانه یا ناخودآگاه انسان‌ها برای بهتر شدن، شکل می‌گیرد.
کتاب او سراسر فراخوان است؛ فراخوان فروتنی، فراخوان اجابت کردن نداهای درونی و الطاف بیرونی، فراخوان استعلا، فراخوان تعریف کردن رسالت زندگی بر اساس خیر جمعی، دعوت به جدال با کاستی‌های خویش و اذعان به آن کاستی‌ها، آشنایی با سرشت الوار خمیده و توازن بین آدم اول و آدم دوم، دعوت به فراتر رفتن از حیوان زیرک، پرهیز از آرمان‌گرایی ولی تلاش برای نزدیک شدن به آرمان‌ها، تسلط بر نفس و گذر از نفس. شرح‌حال آموزنده شخصیت‌های این کتاب، الگوی دشوار ولی دلنشین شکل‌گیری و ارجمندی شخصیت انسانی است: رنج، سقوط به حضیض و سپس پرکشیدن به اوج با کف‌نفس و فروتنی.