این کتاب برای بیماران، اعضای خانواده و متخصصان حوزه بهداشت و نیز برای تمام کسانی نوشته شده است که برای شناسایی شرایط بغرنج پزشکی تلاش می‌کنند. هدف این کتاب نشان دادن این است که فرهنگ ما چگونه تمایل دارد بیماری‌هایی را که نمی‌شناسد روانشناختی کند و چرا و چگونه نظام پزشکی با تمام ظرفیت‌های خارق‌العاده‌اش در پرداختن به این نوع بیماری‌های مزمن نامجهز است. بیماری‌هایی که گاهی آن‌ها را «بیماری‌های نامرئی» می‌نامند. همه‌گیری کوید نوزده توجه جامعه پزشکی را به میزان تفاوت در واکنش انسان‌ها به عفونت افزایش داده و باعث جلب توجه به روش‌هایی شده است که یک ویروس یا یک باکتری می‌تواند با بیولوژی یک فرد درهم آمیزد و مجموعه‌ای از اثرات جانبی سردرگم را در بدن ایجاد کند که اغلب توسط سیستم ایمنی افراد تحریک می‌شود. اگر همه‌گیری ویروس کرونا امیدواری با خود آورده باشد، این است که دامنه کووید طولانی، ما را در معرض تغییر الگوی نحوه تفکر و صحبت درباره بیماری‌های مزمن، ویران‌کننده سیستم و با واسطه ایمنی قرار داده است. هر اندازه که کووید برای دنیا مخرب بوده است، این تاثیر را داشته که نوری در مسیر بیماری‌های مزمن تابیده و ممکن است به کسانی که مدت‌های مدیدی است نادیده گرفته شده‌اند کمک کند.