دائو د جینگ یا تائو ت چینگ یک متن کلاسیک چینی است. در خصوص تاریخ نگارش آن جای تردید وجود داشته و دارد اما قدیمیترین متن بهدست آمده به اواخر قرن چهارم پیش از میلاد باز می گردد. این اثر به همراه جوانگزی، آثار اصلی و پایه در فلسفه تائوئیسم محسوب میشوند و بسیاری دیگر از اندیشهها و مکاتب نظیر کنفوسیوسیسم و بودیسم چینی از این دو متن بهرهها بردهاند. جوانگزی مجموعهای از حکایات و افسانههای چین باستان است که توسط فردی به نام استاد جوانگ به رشتهی تحریر درآمده است.
دائو د جینگ همواره منبع الهام بسیاری از هنرمندان در حوزههای مختلف نظیر نقاشی، خطاطی. شعر و غیره بوده است و میتوان به طورمستقیم یا غیرمستقیم در آثار هنرمندان ذن و علاقهمندان به فلسفههای بودیسم و تائوئیسم اثر آن را رصد کرد.