«پژوهش‌هایی در باب هیستری» کتابی است که در سال 1895 توسط زیگموند فروید، بنیان‌گذار روانکاوی و همکار وی دکتر ژوزف بروئر نوشته و منتشر شده است. این کتاب مجموع پنج پژوهش مجزا درباره‌ی «هیستری» می‌باشد.
در این کتاب فروید نشانه‌های بیماری را تقریبا به صورت لایه لایه طبقه‌بندی می‌کند. بیرونی‌ترین لایه‌ها به راحتی به یاد آورده و پذیرفته می‌شوند، و هرچه بیشتر به اعماق ذهن می‌رویم، تشخیص خاطره‌هایی که در حال یادآوری هستند، دشوارتر می‌گردد.
پژوهش‌هایی در باب هیستری یکی از بنیادی‌ترین متن‌های روانکاوی است که شناخت آن، درک ما از شور، عشق، میل و روان انسان را به طور گسترده عمق می‌بخشد.