دکتر فرانکل در (خدا در ناخودآگاه) نظرات خود را درباره ناخودآگاه نه به زبان‌شناسی و روانکاوی فرویدی یا آدلری، بلکه به زبان و مفهومی وسیع‌تر و عمیق‌تر از آن و تکمیل شده و تکامل یافته نظرات یونگ شرح می‌دهد و وجوه افتراق و تمایز بنیادین روانشناسی وجودی و ناخودآگاه وجودی را با سایر دیدگاه‌های رایج بیان می‌نماید.