کتاب حاضر، داستان یک عشق است. آثار عشق نخست یک عمر به‌جا می‌ماند. اما «پل» در نوزده‌سالگی این را نمی‌داند. او در این سن و سال از اینکه قراردادهای اجتماعی را بی‌هیچ پرده‌پوشی زیر پا می‌گذارد به خود می‌بالد. با گذشت سال‌ها، آنچه عشق از او طلب می‌کند، به‌مراتب از حد انتظار او فراتر می‌رود. این داستان بازگوکننده دغدغه‌های مرد مسنی است که دردمندانه و با حسی از عذاب وجدان به عشق دوران جوانی خویش نظر می‌کند. شاید، تنها داستان برخی از نویسندگان در سن و سالی معین (بارنزاکنون 73 سال دارد) یک حس نوستالژی اندوه‌بار باشد.