از بهار سال 1918 م، تا زمستان 1920 م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانه‌ای در جهت برپایی حکومتی مستقل مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار می‌آمد و مشکلات بسیار و حل‌نشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشقات بی‌سابقه‌ی سال‌های 1916 - 1915 را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیتی همگانی دست یابد. اگرچه ارمنی‌ها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است.