بدون تمرکز، فکر انسان نمی‌تواند مطالب یا مهارتی را فرا بگیرد؛ زیرا یادگیری نتیجه استفاده از اندوخته‌های حافظه است. زمانی حافظه مطالبی را ثبت و ضبط می‌کند که تمرکز و دقت نسبت به موضوع ایجاد شود. در این هنگام، یادگیری ایجاد می‌شود. انسان در یک زمان قادر است فقط مقدار محدودی از مطالب و اطلاعات را جذب، ذخیره و تحلیل نماید و با اطلاعات قبلی خود ممزوج کند. نتیجه این‌که، انسان برای یاد گرفتن و به خاطر سپردن باید بر موضوع اشراف پیدا کند و این مهم نیاز به دقت خاص دارد.