در عصری به سر می‌بریم که می‌توان آن را به اعتباری دوران اعتیاد رفتاری نام نهاد. عصری که بخش کثیری از جمعیت، دست کم به یک نوع اعتیاد رفتاری مبتلا هستند. بسیاری از ما به طرزی وسواس‌گونه ایمیل‌های خود را چک می‌کنیم، لایک‌های اینستاگرام را پایش کرده و فیدهای فیس‌بوک را چشم به راهیم. به حد افراط به تماشای سریال‌های تلویزیونی و ویدئوهای یوتیوب می‌نشینیم، و به طور متوسط روزانه سه ساعت با گوشی‌های هوشمندمان کار می‌کنیم. و سرانجام کودکان هزاره جدید بیشتر از آنکه با جهان واقع و آدم‌های زنده سر و کار داشته باشند در مقابل وسایلی که صفحه نمایش دارند وقت می‌گذرانند. آدام آلتر، در این کتاب تحول‌برانگیز، روند برآمدن اعتیاد رفتاری را رهگیری می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا محصولات امروزین اینقدر مقاومت‌ناپذیرند. محصولات مزبور گرچه فرسنگ‌ها فاصله میان افراد مجزا در سراسر جهان را از میان برمی‌دارند لیکن جاذبه خارق‌العاده، و بعضا زیانبار این وسایل، امری اتفاقی نیست. کمپانی‌های طراح این قبیل محصولات آن‌قدر آن‌ها را حک و اصلاح می‌کنند تا سرانجام به کالاهایی تقریبا مقاومت‌ناپذیر مبدل‌شان می‌سازند. آلتر بیان می‌دارد که چطور می‌توانیم محصولات اعتیادآور را برای مقاصد خوب مهار گردانیم ـ چگونه ارتباط‌مان با یکدیگر را بهبود بخشیم و میان کار و تفریح مرزبندی کنیم ـ و به چه ترتیب می‌توانیم اثرات زیانبخش این محصولات را بر بهزیستی، سلامت و سعادت کودمان‌مان تعدیل کرده و تقلیل دهیم.