هدف این کتاب نقد مبانی تثبیت شده نظام‌های آموزشی معاصر و ارائه پیشنهاداتی برای یک نظام آموزشی نوین است. لانگر با نقد مقوله‌هایی از قبیل توجه متمرکز، فراموش کردن مطالب، حفظ کردن طوطی‌وار انواع داده‌ها و تاکید بر وجود پاسخ‌های درست و غلط کار خود را آغاز می‌کند. او با استفاده از ذخیره خیال‌‌انگیز اسطوره‌ها، قصه‌های قومی و قصه‌های پریان نشان می دهد که تکیه کردن بر این اصول و مبانی تثبیت‌شده در نظام‌های آموزشی معاصر، دشمن هرگونه خلاقیت، نوآوری و شکوفایی استعداد‌ها خواهد بود. این اصول خشک و جامد، یادگیری ما را مختل می‌کنند، خلاقیت‌مان را می‌خشکانند، و اعتماد به نفس‌مان را متزلزل می کنند. نظام پیشنهادی لانگر بر اصولی از قبیل خلاق بودن، از چشم‌اندازهای متعدد به قضایا نگاه کردن، و باز بودن در مقابل آراء و افکار تازه است. این کتاب در وهله اول برای آموزگاران، دانشجویان تعلیم و تربیت و روان‌شناسی و سایر علاقمندان به حوزه آموزش ارزشمند و جذاب است.