زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم /
ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم /
مِی مخور با همه کس تا نخورم خون جگر /
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم /
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم /
طُرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم /
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم /
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم