کتاب «آیا خدا یک ریاضی‌دان است؟» به بررسی دلیل قدرتمندیِ ریاضیات می‌پردازد. از دوران باستان تا امروز، دانشمندان و فیلسوفان از اینکه چگونه این رشتۀ به‌ظاهر انتزاعی می‌تواند جهان طبیعی را به‌خوبی توضیح دهد شگفت‌زده شده‌اند. مهم‌تر اینکه ریاضیات اغلب پیش‌بینی‌هایی انجام داده است؛ مثلاً، دربارۀ ذرات ریز اتمی یا پدیده‌های کیهانی که در زمان پیش‌بینی ناشناخته بودند، اما بعداً صحت آنها ثابت شد. حال پرسش اینجاست که آیا ریاضیات یک اختراع است یا اکتشاف؟ اگر همان‌طور که انیشتین اصرار داشت، ریاضیات محصول تفکر انسان و مستقل از تجربه است، چگونه می‌تواند جهان اطراف ما را تا این حد دقیق توصیف و حتی پیش‌بینی کند؟ خود ریاضی‌دانان اغلب اصرار دارند که کارشان هیچ اثر عملی ندارد. جی. اچ. هاردی، ریاضی‌دان بریتانیایی تا آنجا پیش رفت که کار خود را این‌گونه توصیف کرد:«هیچ کشفی از من، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، به نفع یا به ضرر، کمترین تفاوتی را برای رفاه جهان نداشته است، یا احتمالاً نخواهد داشت.» او اشتباه می‌کرد. قانون هاردی واینبرگ به محققین علم ژنتیک جمعیت اجازه می‌دهد تا چگونگی انتقال ژن‌ها از نسلی به نسل دیگر را پیش‌بینی کنند و کار هاردی دررابطه با نظریۀ اعداد پیامدهای غیرمنتظره‌ای در توسعۀ کدها به همراه داشت. فیزیک‌دان و نویسنده، ماریو لیویو، ایده‌های ریاضی را از فیثاغورث تا امروز به طرز درخشانی بررسی می‌کند و به ما نشان می‌دهد که چگونه پرسش‌های جذاب و پاسخ‌های مبتکرانه منجر به بینش‌های عمیق‌تری دررابطه با جهان ما شده است. این کتاب جذاب، هر کسی را که دربارۀ ذهن انسان، دنیای علمی و رابطۀ بین آنها کنجکاو است، به خود جلب خواهد کرد.