بس نبود، همان بس نبود که از خانه رانده بودمش؟ انتقام خود را گرفته بودم... همان بس بود دیگر! اما خیر: قوزبالاقوز، پدرش هم مرد. نمی‌گویم مرگ او تقصیر من بوده است؛ اما خوب من هم در این امر تا اندازه‌ای مسئول بوده‌ام؛ بعد بچه از دست رفت؛ حتی خود مارتا تا دم مرگ رفت؛ تازه به سختی از بستر بیماری برخاسته بود که این نامرد آن بی‌آبرویی را زیر خانه او به راه انداخت! ....