ما ایوب نبودیم سیزده روایت از فراز و فرود انسان در تجربه مراقبت از دیگری است. قصه سفر قهرمانی معمولی که ناگهان در موقعیتی غیرمعمولی باید به زندگی‌اش ادامه دهد و تسلی‌هایی برای ادامه راه بیابد. در مراقبت، چیزهای ظریفی از دست می‌روند و چیزهای ظریفی به دست می‌آیند که گاهی حتی اسم هم ندارند. به‌دست‌آمده‌ها و از دست‌رفته‌های مراقبت بیشترشان نامرئی و دیریاب هستند و شبیه کانی‌های زیرزمینی، کند و ناملموس، در بستر سالیان شکل می‌گیرند. مراقب مترجم دردهاست. رنج و زندگی را به یکدیگر ترجمه می‌کند و خودش هم در این میانه می‌بالد و بالغ می‌شود.
ما ایوب نبودیم صرفا چند روایت در ستایش انتخاب انسانی و شکوهمند مراقبت از دیگری نیست. در این کتاب، سیزده نفر تلاش کرده‌اند روزها و شب‌های بخشیده‌شده به دیگری، امیدها و یاس‌ها، انگیزه‌ها و خستگی‌ها و آسیب‌های مراقبت را روایت کنند.