کسب‌وکار مارکوس سلاخی آدمیزاد است، هر چند دیگر هیچ‌کس به روی خودش نمی‌آورد و از این عنوان استفاده نمی‌کند.
همسر مارکوس او را ترک کرده، پدرش در دریای فراموشی دست‌وپا می‌زند و خودش تمام رمقی را که برایش مانده صرف از یاد بردن راه امرار معاشش می‌کند. همه‌چیز در چشم‌برهم‌زدنی اتفاق افتاد. ویروسی ناشناخته گوشت حیوانات را مسموم کرد و دولت خوردن گوشت آدمیزاد را با برچسب «گوشت مخصوص» قانونی اعلام کرد. هر شکلی از روابط انسانی برای کارکنان سلاخ‌خانه مجازات مرگ در پی دارد.
مارکوس ذهنش را با اعداد و جزئیات تولید مشغول نگه می‌دارد اما یک روز هدیه‌ای به دستش می‌رسد که فکر آنچه را از دست رفته و آنچه را هنوز می‌توان نجات داد مثل خوره به جانش می‌اندازد.