كار كردن را بايد از قلب آموخت، زيرا اين عضو صنوبري شكل و به وزن تقريبي 275 گرم، از چهارمين هفته باروري نطفه كارش را آغاز مي‌كند و تا آخر عمر، كه ممكن است گاهي بالاتر از 100 سال باشد، يك سره مي‌تپد: در كودكي، جواني، پيري، خواب، بيداري، خوشحالي و غمگيني همچنان كار مي‌كند. اين عضو پر تلاش و سخت‌كوش، گويي مي‌داند كه اگر كار نكند كارش ساخته است و در نتيجه با صداي پوم ـ تاك خود هر آن ندا مي‌دهد.
كار موجب مي‌شود كه استقلال مالي داشته باشيم، هويت كسب كنيم، ارزش به دست آوريم، عزت نفس خود را بالا ببريم و خلاصه اينكه در اجتماع كاره‌اي شويم. در درمان بيماري‌هاي رواني نيز كار نقش تعيين كننده دارد و اصولا كار درماني يكي از شيوه‌هاي موثر در درمان است.