برادران و خواهران ! اگر ما به خودمان نرسیم ، بدبختی است ؛ از چشم خدا افتادن است ؛ از مقامات معنوی دور ماندن و از نعیم ابدی الهی ، تهیدست ماندن است . پس باید به خودمان برسیم . کتاب‌های اخلاق هم خوشبختانه در اختیار هست . لکن آن چیزی که آدم از مجموع می فهمد و آنچه مهم است ، این است که انسان بتواند هوا و هوس خود را کنترل و مهار کند . این ، اساس قضیه است . یکی از ویژگی‌ها که بسیار مهم است تا برای خودسازی به آن توجه کنیم و شاید جنبه‌ی تقدمی هم داشته باشد «اخلاص» است . اخلاص عبارت است از کار را خالص انجام دادن و این که کاری را مغشوش انجام ندهیم . گاهی هست که کسی عبادت نمی کند و گاهی عبادت کند ؛ اما مغشوش و ناخالص . این هم مثل آن است . خالص بودن عبادت و خالص بودن عمل ، این است که برای خدا باشد .