این کتاب در هشت فصل به موضوع شادکامی، بهزیستی و زندگی خوب میپردازد و این موضوعات را از چشماندازی جدید که ترکیبی از مضامین فلسفی، روانشناختی و جامعهشناختی است بررسی میکند. نویسندگان کتاب نظریههای متعارف بهزیستی و شادکامی، مانند نظریه لذتگرایی یا ارضای میل، را نقد میکنند و از مدلهای اقتصادیِ تعریف بهزیستی فاصله میگیرند. آنها زندگی انسان را از منظر روابط اجتماعی، آگاهی و خودآگاهی شخصی و درک ارزش بررسی میکنند و بهخصوص بر ماهیت اجتماعیِ بهزیستی تأکید دارند. آنها در این بین ابزاریسازی و کالاییسازیِ زندگی و فعالیتهای روزمره را نقد میکنند و بر ارزش ذاتی فعالیتها و تجربیات روزمره تأکید مینمایند. آنها نهایتاً چارچوب پیشنهادی خود را برای نقد اجتماعی و بهویژه نقد مدلهای اقتصاد بازاری، نئولیبرال و مصرفگرا به کار میگیرند.