سال‌ها با درونی بسته با خود زندگی می‌کردم و نمی‌دانستم که چه‌طور عشق و احساساتم را بروز دهم.
وقتی شروع کردم خودم را برای آن‌چیزی که هستم دوست بدارم، زندگی به صورتی زیبا و با معنی برایم شروع به تغییر کرد.
در همین زمان نیرویی معنوی هم به کمکم آمد. فکر می‌کنم این حالت معنوی برای همه وجود دارد، که می‌توان آن را لطف یا کرم الهی نامید.
مدت دوازده سال سعی در یادگیری، شناسایی و پذیرش این «لطف خدا» کردم. عشق و محبت این راه را برایم هموار کرد.
کلمات کلیدی: خودیاری، تحول شخصی، کیم و آلیسون مک میلن، سعید مینویی.