این کتاب تفسیری است بر فلسفه ژیل دلوز و نیز دفاعی از فلسفه او.
کتاب با بحثی طولانی درباره کتاب‌های سینمای دلوز آغاز می‌شود. این امر، صرف نظر از این که «نمونه‌ای» است از تفکر دلوز و این واقعیت که فلسفه‌اش شکل چنان دل‌مشغولی‌ای به خود می‌گیرد، سرشت فلسفه او نیز هست. اگر ایده‌ای وجود داشته باشد که تفکر دلوز را توضیح دهد، این ایده است که دلوز حیات‌گراست.