احتمالاً شما هم گرفتار دردی به نام کمال‌گرایی هستید، اگر فکر می‌کنید: همیشه باید کار درست را انجام دهید؛ کاری را تحویل ندهید، مگر اینکه بی‌عیب و نقص باشد؛ باید در هر کاری موفق باشید؛ درصورتی به کاری اقدام می‌کنید که مطمئن باشید تصمیم درستی می‌گیرید.
شاید خودتان هم باورتان نشود که گرفتار کمال‌گرایی هستید؛ اما واقعیت این است که کمال‌گرایی شبیه آبی است که ماهی‌ها را در اقیانوس فراگرفته است: عملاً نامرئی است و نمی‌فهمید با آن چه کار کنید؛ مگر زمانی که آن را ببینید. حتی ممکن است اغلب موفقیت‌های خود را مرهون همین کمال‌گرایی بدانید؛ اما واقعیت این است که تا زمانی که به بازی کمال‌گرایی ادامه می‌دهید، بازنده‌اید. شما با کمال‌گرایی فرصت حضور در کنار عزیزانتان و کشف تمام استعدادهای بالقوه‌تان را از دست می‌دهید. درظاهر موفق شده‌اید؛ اما موفقی شکست‌خورده؛ زیرا کمال‌گراها همیشه مضطرب‌اند.