ژان پاتریک مانشت (1995 - 1942) یکی از نمادهای رمان نوآر فرانسه است در دهههای هفتاد و هشتاد میلادی، نویسندهای که ناامید از جامعه فرانسه و دلسپرده به آخرین بارقههای جریان اگزیستانسیالیسم، شخصیتهایی آفرید که بعضیشان با بازی آلن دلون بر پرده سینما جان گرفتند. مشهورترین رمان او، تیرانداز درازکش، نقطه عطفی است در تاریخ رمان نوآر، رمانی منتشر شده به سال 1981 که به سرعت به اثری کلاسیک تبدیل شد. رمان درباره یک آدمکش جوان ولی حرفهای است که پول کلان میگیرد و جنازه میسازد. او حالا دیگر میخواهد کنار بکشد و از این فضا دور شود اما ماجرای او تازه آغاز شده است... رمانی براساس قواعد ژانر با فراز و فرودها و ریتمی تند و نفسگیر که طعم ناب ادبیات دهه هشتاد میلادی فرانسه و قاتلان بیچهره و مردان از نفسافتادهاش را زنده میکند. تصویری از نویسندهای سرخورده و ماجراجو که نمیتواند فرو ریختن ارزشهای اجتماعی دهههای شصت و هفتاد را تاب بیاورد. از آثار مانشت، از جمله همین شاهکار، بارها اقتباس سینمایی شده است، کارگردانهایی چون کلود شابرول، پییر مورل و روبن دیویس فقط نمونههایی از این اقتباسکنندگان هستند.