پی‌یر بوردیو سعی می‌کند تا در مقام داستان‌نویسی که زبان صریح و قاطعی دارد جهان را مشاهده کند. این کتاب اوج کوشش اوست. بصیرت او نسبت به مطالعه و معرفی کاربردهای عمومی دوربین، لذت‌های شناخت را در ما به وجود می‌آورد و به شکلی ارزش‌مند یادآور می‌شود که مطالعات فرهنگی نیازمند زیر بناهای تجربی و نظری‌یی است که روش دور کیم در جامعه‌شناسی به نحو مطلوبی در اختیارمان می‌گذارد.