گروهی مدیتیشن را عبارت از تکرار یک مقدار الفاظ یا تمرینات عملی به اصطلاح ماورایی می‌دانند. ولی مدیتیشن به معنای واقعی یعنی غیبت هر نوع اندیشه از ذهن و نتیجتا سکوت کامل آن. در این سکوت از روشنایی و نیروهای فوق‌العاده‌ای برخوردار است. این نیروها هرگونه یاس و ناتوانی را از وجود انسان می‌زدایند. در این سکوت هستی آدمی یکپارچه انرژی شور و شوق زیستن می‌گردد. تنها در این کیفیت است که شادمانی به معنای واقعی وجود دارد.