شرمِ مزمنْ دردناک، فرساینده و پیچیده است و درمقابل خودیاری و حتی روانکاوی فشرده هم مقاومت می‌کند. پاتریشیا دیانگ، در این کتاب پیشگام، روی مسئلۀ شرم مزمن تمرکز کرده، آن را زیر ذره‌بین برده و علم مغزپژوهی جدید را با سنت روان‌درمانی ارتباطی تلفیق کرده است. نویسنده درابتدا نشانه‌های مختلف شرم را از نظر می‌گذراند و درنهایت به ماهیت ارتباطی آن دست می‌یابد. دیانگ به بررسی این موضوع می‌پردازد که شرم مزمن چگونه در مغز سیم‌کشی می‌شود و در شخصیت فرد گسترش می‌یابد. او مفاهیم پیچیدۀ این حوزه را به‌گونه‌ای شفاف‌سازی می‌کند که برای کار درمانگری مفید باشد.
این کتاب برپایۀ تجارب بالینی نوشته شده و نمونه‌های بالینی متعدد آن راهگشای روان‌شناسان و درمانگران خواهد بود. نثر شیوا و دلنشین نویسنده به درمانگران کمک می‌کند حضور شرم را در اتاق درمان تشخیص دهند و به ریشه‌ها و اثرات آن در زندگی مراجعان بیندیشند تا بتوانند بهترین شیوه را برای درمان آن‌ها به کار برند. درمانگران، با مطالعۀ این کتاب، فهم بهتری نسبت‌به اقدامات درمانی لازم و اثربخشی هرکدام در درمان مراجعان مبتلا به شرم مزمن، که کم‌تعداد هم نیستند، پیدا خواهند کرد. جای این کتابِ چالش‌برانگیز، بینش‌بخش و پرمغز در کتابخانۀ هر درمانگرِ شرم‌آگاهی خالی است.