کتاب نظریههای روابط اُبژه: پلی بهسوی روانشناسی خود به نقش مهم نظریهپردازان انگلیسی و آمریکایی در تکامل نظریههای روابط اُبژه میپردازد و نشان میدهد که این نظریهها تا چه اندازه در شکلگیری و تکامل نظریه«روانشناسی خود» تأثیر داشتهاند. این کتاب از آن رومنحصربهفرد است که با روانکاوی فرویدی آغاز میشود و چندین دوره رشدی را به خواننده نشان میدهد و در نهایت به نحوه شکلگیری نظریه روابط اُبژه و روانشناسی خود میپردازد. هیچکس بهاندازۀ بکال و نیومن نمیتوانست دیدگاههایی را که تفاوت اندکی باهم دارند، اینگونه از یکدیگر افتراق دهند و آنها را با هم ادغام کنند و نویسندگان نظریه روابط اُبژه را اینچنین در کنار هم گردآورند، از ساتی و سالیوان گرفته تا ملانی کلاین، کرنبرگ، راکر، ماهلر، بالینت، فربرن، گانتریپ، وینیکات، بالبی و کوهات. دستهبندی این نویسندگان در این کتاب، نه بر اساس ترتیب زمانی آنها که بر اساس تشابهات فکریشان بوده است. خواننده گامبهگام متوجه تغییرات ظریفی میشود که در نظریه و کار بالینی ایجاد شده، تغییراتی که در نهایت در نظریه روانشناسی «خود» به اوج میرسد. خواندن این کتاب منحصر به فرد را به تمامی روانشناسان و روانپزشکان و کسانی که به کار بالینی مشغول هستند توصیه میکنیم.