اریک فروم که حرف‌ها و انیشه‌هایش در مرز بین دانش تخصصی از روانشناسی و فلسفه محض است، به معنی درست دیدن همه آنچه که او دیده و تصویر و تحلیل کرده نیست بلکه تلنگری‌ست به ذهن راکدشده آدمیانی که اگر اندکی به بیداری روح و روان خفته خود فکر کنند شاید بتوانند بی آنکه امید واهی دستگیری از طرف دیندار و یا دولتمردی را در مخیله خود داشته باشند، به خود و توانایی‌های وافر الهی نهفته در خویش بیندیشند!