انسان‌های ماکس فریش درون خود شخصیت‌های متفاوتی را آزمایش می‌کنند، یعنی کوک ساعت وجود آنها به عقب برمی‌گردد. فریش در موجودیت انسان را با همان اصالت خود به آزمایش می‌گذارد و اگر ما در نمایشنامه‌های او چندگونه بودن می‌بینیم منظور این است که کاراکترهای نمایشنامه‌های او چندبعدی هستند یعنی یک کاراکتر خودش را در کاراکترهای دیگر آزمایش می‌کند این فرضیه‌ای است که ماکس فریش با آن شخصیت‌های آثارش را تست می‌زند.