وقتی به ترجمه می‌خواهیم چه کسی باشیم برخوردم، نویسنده‌اش مارگارت ویتلی را نمی‌شناختم. مدت‌ها بود کتابی به این حد لازم و راهگشا در دوران سرگشتگی همگانی نخوانده بودم. این کتاب چون لنز است به گستردگی 360 درجه که عفونت‌های دوران معاصر را با نگاهی تیزبین و عمیق بیرون کشیده و پیش‌رو می‌گذارد. اهمیت نگاه او در این است که لایه‌ای عمیق‌تر از سیاست جهانی که انهدامی فرهنگی در پوشش پیشرفت تکنولوژی و دستیابی به فناوری‌های نوین و در واقع دور افتادن از جوهر زندگی و اصالت انسان را مورد نقد قرار داده است. مهم‌تر از همه این است که هوای تازه‌ای در واقعیت جاری می‌دمد که شوق خدمت همچنان می‌تواند روشنایی هر چند کوچک بر تاریکی این زمانه بتاباند و با واقع‌بینی فراسوی بیم و امید بر دلاوری بشارت دهد.