در این رمان با شخصیتی خاص مواجه می‌شویم، کسی که از زندگی به تنگ آمده. شاهد فساد و تلخی و رنجی است که بر او و پیرامونش می‌گذرد و برای همین مدام مشغول روایت از جهان خشنی است که او را در بر گرفته است و به قول خودش «دوست دارد سیاه و آزاد بمیرد.» به همین خاطر تندباد رمانی است مملو از خرده‌روایت از محلات پست، درگیری‌ها و تلاش برای حفظ هویت. راوی کهنه‌کار رمان مانند قصه‌گویان سیاه‌پوست قرن نوزدهمی یک‌ریز روایت می‌کند و مخاطب را میخ‌کوب قصه‌ها و کلماتش می‌کند.