«این پژوهش نمونه و مدلی است که میتواند بسیاری از زبان‌های بومی ایرانی را به عنوان گنجینه‌های ارزشمند بکاود و ضمن معرفی ساختمان واژگانی و دستگاه واژه‌سازی آن‌ها، ذخیرهای برای موقعیت‌های ضروری آینده در اختیار کاربران زبان فارسی، به ویژه شاعران، نویسندگان و پژوهشگران عرصۀ فرهنگ، و به طور ویژه‌تر فرهنگستان زبان و ادب فارسی - که رسالت مهم آن حفظ و حمایت از زبان فارسی است - قرار دهد. ما در این پژوهش به شیوۀ توصیفی و تطبیقی و با استفادۀ دوگانه از دستور زبان سنتی و نظریه‌های رایج زبانشناسی، ساختمان و گونه‌های واژه‌سازی زبان تاتی را که یکی از زبان‌های معاصر ایرانی شاخۀ شمال غربی است، مورد بررسی قرار داده و آن تعداد از ساخت‌واژه‌های این زبان را که قابل استفاده در زبان فارسی نیز میباشند، شناسایی و معرفی کردهایم؛ همچنین تعداد بسیار زیادی از واژه‌های موجود در زبان تاتی را که از جهت دارا بودن تناسبات لازم می‌توانند به عنوان وام‌واژه به زبان فارسی راه یابند، معرفی و پیشنهاد دادهایم. از سویی دیگر، بسیاری از واژه‌های زبان‌های باستانی که در فارسی امروز فراموش شده‌اند، در گویش‌های ایرانی همچنان پابرجا باقی مانده‌اند. براساس نیاز زبانی جامعۀ هدف یعنی فارسی‌زبانان، میتوان برخی از این واژه‌ها را احیا و استفاده نمود. در این پژوهش تعدادی از واژه‌های تاتی که ریشه در زبان‌های باستانی دارند و می‌توانند تامین کنندۀ نیازهای زبانی مردم در موقعیت‌های گوناگون باشند، جهت ورود به زبان فارسی پیشنهاد شده‌اند. ارائۀ شاهد مثالِ گویشی فراوان از بزرگان و نامآوران ادب معاصر در فصل آخر این کتاب نیز مُهر تاییدی است بر این نظر که میتوان از گویش‌های گوناگون این سرزمین، به ویژه گویش پربار تاتی برای غنای بیشتر ذخیرۀ واژگانی زبان رسمی کشور بهره برد و بر شهد قند پارسی افزود.»