هریت بردن، هنرمندی نیویورکی که بیتوجهی حلقههای هنری کامش را تلخ کرده است، نقشهای میکشد: در مجموعهای از نمایشگاههای فردی در گالریهای گوناگون خود را پشت هویت سه مرد پنهان میکند اما وقتی سرانجام تصمیم به برملا کردن هویت حقیقیاش میگیرد، کسی او را باور نمیکند.
این ماجرا از میان مجموعه یادداشتهایی روایت میشود که پس از مرگ او گرد آمدهاند: دفترچههای یادداشت خودش، شهادتهای فرزندان و دوستانش. گرچه هر گزارش با گزارش دیگر فـرق دارد و معما رفتهرفته وجوهی پیچیدهتر به خود میگیرد، در یک نکته شکی نیست: درگیری بردن با صاحب آخرین نقاب او را درگیر بازی روانی خطرناکی میکند.
در روایت هنجارشکن و خلاقانه هوستوت، هنرمندان و فیلسوفان و نویسنـدگان واقعـی چنـان با شخصیـتهای جعلی و خیـالی در کنار یکدیگر قرار میگیرند و کتابها و مقالات جعلی و واقعی و ارجاعات درست و دروغین طوری به جای یکدیگر استفاده میشوند که خواننده متخصص نیز به حیرت میافتد که چطور ممکن است رفتارها و گفتارها و نوشتههای شخصیتهای ساختگی و خیالی، اینقدر شبیه به چیزهایی باشد که از هنرمندان و فیلسوفان بزرگ میدانیم.