«ترسانم از تو، دریانورد کهن!
ترسانم از دست نحیفت!
پوستی براستخوانی و آفتاب سوخته،
چون ماسه‌های زبر لب دریا.
ترسانم از تو، چشم درخشانت،
از دست نحیفت که چنین سوخته.»
مترس، مترس، ای مهمان عروسی!
این تن فرو نیفتاد.
کتاب حاضر در بردارنده‌ی سه بخش است. در بخش اول، به اجمال با سمیوئل تیلر کولریج، شاعر و اندیشمند سرشناس انگلیسی قرن نوزدهم، آشنا می‌شویم. در بخش دوم، منظومه‌ی دریانورد کهن، برجسته‌ترین اثر کولریج، آمده است. و در بخش آخر، مقاله‌ای عالمانه و نکته‌سنجانه گنجانده شده است که به فهم ما از این شعر رازآلود بی‌بدیل کمک می‌کند.